martes, 31 de enero de 2012

E curioso como unha persoa pode ser a máis dulce pero tamén a mas borde que chegaches a coñecer. Como pode alegrarche un día con unha pequeniña tontería que para calquera outra persoa sería insignificante, pero tamén como che pode fundír cunha sola palabra ou acto. Pero sabes, o máis curioso é como podes facer que os meus sentimientos cámbien tan rápido, e no mesmo dia te odio e te ame a vez,  como consigues que non escoite o que me dita a mente, e me deixe guiar tan só polos latidos do meu corazón, que sempre me levan hacia ti.. Hacia ti, sí. Ti, a persoa que máis daño me fai, e tamén a única que me sabe facer feliz, que coñece todos os meus puntos deviles, que cun gesto sabe todo o que sinto.. Esa da cal me escondo detrás do orgullo, pero que sempre me acaba encontrando.. E cando me encontra, entonces todo volve a ser maravilloso, apasionante, todo volve a ser perfecto, como o era antes.. Antes cando aínda era a tua pupy, cando era a única na tua vida, cando so tiñas ollos para mín e para ninguna máis.. antes cando me querías de verda, cando mo demostrabas con feitos e non só con palabras, cando non me querías perder e loitabas por non facelo, loitabas por poder verme todos os días un momentiño, aínda que tan só fose para saludarme, para recordarme que me querías coma o día anterior. Os mellores momentos da miña vida? Sin pensalo dúas veces, foron os momentos bos e non tan bos que pasei o teu lado. Que te quero? Noo.. moito máis que eso, ámote, e digo ámote pero creo que non e suficiente para expresar todo o que sinto por este gilipollas do cal me acabei namorando despois dun sábado, 6 de marzo do 2010. E ese payaso, ese gilipollas, imbécil, idiota, viciosillo, ese pupete.. ese erelo ti meu churriño. E pode pasar mil cousas entre nós, podes deixar de quererme, podes sustituirme por calquera outra, pero eu segirei querendote, querendote mas que nada no mundo, podo facerche as putadas máis grandes que nunca nadie che fixo, pero eu segirei querendote, aínda que o oculte, o disimule, aínda que o nege, aínda que me vexas con outro ou outros, aínda así.. Foches o meu primeiro amor, e unha vez dixeronme que ese nunca se olvida.

No hay comentarios:

Publicar un comentario